چیزی که ما آن را تمدن مینامیم با نوع خاصی از علف آغاز شد، علفی که می‌توانست در عرض چند ماه بذر تولید کند و دانه‌های آن برای مدت طولانی قابل نگهداری بود. قابلیت نگهداری مهم بود، زیرا به شکارچیان اجازه می‌داد تا مقادیر زیادی دانه را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را برای زمان‌هایی که غذا کمیاب بود ذخیره کنند.
همانطور که آن‌ها در یک مکان ذخیره می‌شدند، آن مکان آغاز یک خانه بود و گردآورندگان شکارچی اولین گام خود را به سمت تمدن برداشتند. اجداد ما در نهایت آموختند که می‌توانند بذر‌ها را بکارند و این کار را سال به سال تکرار کنند و به جای کوچ کردن در همان مکان و در گروه‌های بسیار بزرگتر بمانند. زندگی در میان غریبه‌ها در مناطق پرجمعیت مستلزم شکل متفاوتی از سازمان اجتماعی نسبت به قبیله‌های کوچک عشایری است.
چیزی را تولید کرد که ما آن را تمدن مینامیم. “شهروند” بودن به این معنی بود که شما به یک منطقه خاص تعلق دارید و طبق قوانین به غریبه‌های آن منطقه مقید هستید. لزوماً صلح آمیزتر از جمع‌آوری‌کنندگان شکار نبود، فقط متفاوت بود. ماندگاری به مفهوم مالکیت خصوصی منجر شد. توافقات بین غریبه‌ها به زبان نوشتاری منتهی شد. رؤسای قبایل جای خود را به پادشاهان دادند و مذهب سازمان یافت. درگیری بین قبیله‌ای با جنگ بین ملت‌ها جایگزین شد. در حالی که بیشتر مردم هنوز بیشتر وقت خود را صرف تولید غذا می‌کنند، دیگران تخصص‌هایی را توسعه دادند که در سبک زندگی شکارچی وجود نداشت. برخی کشیش بودند، برخی به خدمت پادشاه، برخی صنعتگر و برخی سرباز شدند.
گندم یک گیاه پرمحصول است که به راحتی ذخیره می‌شود و با اقلیم‌های مختلف سازگاری زیادی دارد. از ابتدایی‌ترین شکل گندم گرفته تا گونه‌هایی که در حال حاضر رشد می‌کنند، ویژگی‌های مطلوب از زمان‌های قدیم توسط جوامع بشری انتخاب و توسعه یافته‌اند.
تصور می‌شود اهلی شدن آن در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش در هلال حاصلخیز رخ داده است و از طریق اولین کشاورزان به تمام نقاط جهان گسترش یافته است و جمعیت‌های اهلی شده را با محیط‌های مختلف وفق داده است. گندم قادر به رشد در مناطق معتدل، مدیترانه‌ای و نیمه گرمسیری دو نیمکره است که عمدتاً به دلیل تنوع ژنتیکی بسیار آن زیاد است. به عنوان مثال، بیش از ۲۵۰۰۰ گونه Triticum aestivum L. سازگار با محیط‌های معتدل مختلف وجود دارد. گندم را می‌توان بر اساس زمان کاشت آن دسته‌بندی کرد.
گندم زمستانه در پاییز کاشته می‌شود زیرا جوانه‌ها در مرحله رویشی به دوره‌ای نیاز دارند که دمای آن بین ۰ تا ۵ درجه سانتی گراد است. حدود ۸۰ درصد گندم جهان را گندم زمستانه تشکیل می‌دهد. گندم بهاره در بهار کاشته می‌شود و در اواخر تابستان یا پاییز در کشور‌های جنوب آسیا یا شمال آفریقا برداشت می‌شود.
دانه‌های گندم علاوه بر اینکه منبع اصلی کربوهیدرات به شکل نشاسته هستند، منبع مهمی رژیم غذایی انسان نیز هستند. پروتئین‌های آندوسپرم گندم، پرولامین‌ها، با توجه به خواص پلیمریزاسیون به گلیادین‌ها و گلوتنین‌ها تقسیم می‌شوند. آن‌ها اجزای اصلی گلوتن در آرد گندم هستند. خاصیت ارتجاعی و قابلیت انبساط خمیر از ویژگی‌های اساسی تهیه نان است و تا حد زیادی به ترتیب با گلوتنین و گلیادین آرد تعیین می‌شود.
در واقع یکی از مزایای اصلی گندم توانایی منحصر به فرد خمیر‌های گندم برای فرآوری انواع مختلف نان و سایر محصولات نانوایی (از جمله کیک و بیسکویت)، پاستا و سایر غذا‌های فرآوری شده است. بازار‌ها و صنعت فرآوری به گونه‌های مختلف گندم با ویژگی‌های کیفی متفاوتی که نیاز‌های محصولات خاص را برآورده می‌کند، بستگی دارد. گندم به طور کلی با توجه به ویژگی‌های خاص، یعنی محتوای پروتئین دانه و سختی معامله می‌شود. این الزامات بازار منجر به یک رویکرد جامع‌تر و متفکرانه‌تر برای اصلاح گندم شده است تا از محتوای پروتئین ضروری و کیفیت پروتئین غافل نشویم.
آنالایزر DICKEY-john® Instalab™ ۷۰۰ NIR به گونه‌ای طراحی شده است که تجزیه و تحلیل اجزای تشکیل دهنده را ارائه دهد و اطمینان حاصل کند که مواد مورد استفاده در تولید یا دریافت مواد اولیه به محصول نهایی مطلوب می‌شوند. این آنالایزر کاملاً قابل تنظیم است و امکان تغییر فیلتر‌ها را برای تنظیم پهنای باند برای اندازه‌گیری رطوبت، پروتئین، سلولز، قند، خاکستر، نشاسته، چربی و… دهد. آنالایزر Instalab™ ۷۰۰ NIR کارکرد ساده‌ای دارد، از نظر طراحی قابل اعتماد است و برای عملکرد بدون مشکل در هر محیطی از آزمایشگاه گرفته تا خط تولید ساخته شده است.
ثبت ديدگاه